Cennetleri Mühürlemeliyim (ISSTH) - Bölüm 14

Bölüm 14: Tehditler

Bunu duyduğunda, Cao Yang'ın vücudu kasıldı. Sadece o değil. Herkes, Meng Hao'ya korku dolu gözlerle bakarak gerilemişi.

"Daha... daha fazla almak mı?" dedi titreyen Cao Yang, sesi incelmişti. Meng Hao tarafından tutulmuyor olsaydı, çoktan yere yıkılmıştı.

"Bir hap, bir Ruh Taşı," dedi Meng Hao, nazikçe. Taşıma çantasından birkaç tane kan akışını azaltan hap çıkardı. "Kardeş, için rahat olsun, ben tüm müşterilerime eşit davranırım. Bahtsızlığından yararlanıp fiyatları yükseltmeyeceğim. Yakındaki Kardeşlerden herhangi birine sor. Hap Yetiştirme Satış Pazarının itibarı baya iyidir."

Hapları gören Cao Yang'ın benzi soldu. Sonra Meng Hao'nun suratındaki cana yakın ifadeye baktı ve sırtından soğuk terler akmaya başladı. Kalbi sıkıştı, dişlerini gıcırdattı.

"Kardeş, sen malın iyisinden kötüsünden anlarsın. Bunlar, Hap Yetiştirme Dükkanının en kaliteli malları." konuşurken, birkaç tane Kan Pıhtılaştırma Hapı çıkardı ve ona verdi.

Cao Yang şifalı haplara ürkekçe baktı, sonra da Meng Hao'nun taşıma çantasına acı dolu bir bakış attı. Meng Hao'nun suratına tekrar döndü ve suratına yerleşmiş kaygıyı, endişeyi gördü.

Cao Yang aptal değildi ve Meng Hao'nun maksadını anlamıştı. Damarlarındaki kan çekildi. Lakin şu an en önemli şey hayatıydı ve başka seçeneği yoktu. Taşıma çantasından daha fazla Ruh Taşı çıkardı ve onları gönülsüzce teslim etti.

Meng Hao taşları gülümseyerek aldı, sonra da şifalı hapları tek tek Cao Yang'ın eline koymaya başladı. Kısa bir süre sonra, Cao Yang'ın taşıma çantasındaki Ruh Taşları, bir yığın şifalı hap ile yer değiştirmişti.

Cao Yang'ın kalbi ağlıyordu. Acı içinde, titredi.

Sonra, Meng Hao'nun elinde hala beş hap tuttuğunu gördü ve suratını çaresizlik ile şaşkınlık kapladı.

"Aldığın diğer haplar, iyileşmen için yeterli olacaktır. Bu beş tanesi ise sonrası için, sağlığını korumana yardımcı olacaklar." Cao Yang'a bakarken, düşünceli bir tonla konuştu.

"Elimde hiç taş kalmadı, gerçekten," dedi Cao Yang, ağlamaklı bir ifadeyle Meng Hao'ya bakıyordu.

Meng Hao sevimli görüntüsünü korudu, hiçbir şey söylemedi. Cao Yang'ın kafa derisi karıncalandı. Dişlerini gıcırdattı ve içindeki üzüntüyü yok sayarak, içinde Ruh Yoğunlaştırma Haplarının, büyülü çubukların, uçan kılıçların ve birkaç şeyin daha olduğu bir yığın büyülü eşya çıkardı.

"Hiç Ruh Taşım kalmadı, sadece bunlar var," dedi çaresizce.

"Büyülü eşyalar da kabulümüzdür," dedi Meng Hao eşyaları alıp taşıma çantasına koyarken.

Bir süre sonra, şifalı hap yığınını taşıyan Cao Yang, birkaç öğrenci kardeşin kollarından aldığı destekle sendeleye sendeleye uzaklaştı.

Meng Hao, taşıma çantasını tatminkar bir şekilde okşadı. Daha öğlen olmamıştı ve şimdiden tüm malları satmıştı. Zirvedeyken bırakmanın en doğrusu olduğuna karar verdi ve bayrağını alıp, hala orada olan Yetiştiricilere yarın tekrar görüşeceklerini söyledi.  O platodan aşağı yürürken, arkada sağlam bir muhabbet patlak vermişti.

Düşük seviye öğrenciler arasında Meng Hao'nun ününün giderek arttığı bir on beş gün, göz açıp kapayana dek geçmişti. Platoda kurulan Hap Yoğunlaştırma Satış Pazarını artık hepsi biliyordu.

Daha çok konuşulan şey ise, nazik bir mektepli gibi görünen ama sinirlendiğinde fena patlayan pazar sahibiydi. Söylentiler yayıldı.

Bir öğleden sonra, Cao Yang rengi atmış suratıyla evinden dışarı çıktı. Görünüşü kötü olsa da yaraları iyileşmişti. Meng Hao'dan astronomik rakamlara satın aldığı haplar, iyileşmesinde baya etkili olmuştu.

Son on beş gündür saklanmaktaydı ve bugün dışarı adım atabildiği ilk gündü. Başta tereddüt eder gibi göründü ama sonunda Dış Cemiyetin içinden yürüyerek, birkaç binanın olduğu bir alana vardı. Bir tanesinin önünde durdu.

"Cao Yang, Lu Ağabeyle görüşme talep eder," dedi, ellerini önünde yumruk selamıyla kavuşturmuş şekilde tutarak.

İçeride, otuz yaşlarında gösteren yeşil cübbe giymiş bir adam bağdaş kurmuş, oturuyordu. Yakışıklı bir adam değildi ama aşırı küstah bir görüntüye sahipti. Gözleri titreşerek açıldı ve dışarıda duran Cao Yang'ı dikkatle süzdü.

"Ne oldu?" dedi soğukça.

"Şey, Lu Ağabey, ben... ben birkaç gün önce soyuldum." Cao Yang ağzındaki baklayı çıkardı, endişeli hissediyordu. Dışarıdaki insanlar onu, Lu Ağabeyin kuzeni olarak biliyordu ama aslında, kan bağları yoktu. Lu Ağabey genelde kapalı meditasyonda olurdu ve Cao Yang'ı hiç umursamazdı.

Cao Yang'ın herhangi bir zorlukla karşılaştığında, yanına geleceğini bilirdi.

Söylenenleri duyduğunda, Lu Ağabey biraz sinirlenmiş göründü.

"Seni soyan da kim?" diye sordu kayıtsızca.

"Meng Hao isminde bir Dış Cemiyet öğrencisi," diye yanıtladı Cao Yang.

"Meng Hao?" Lu Ağabey bir süre düşündü.

"Aciz ve aptal adamın teki," dedi Cao Yang nefretle. "Ama platoda bir pazar kurmuş, dövüşte yaralananlara şifalı hap kakalıyor."

"Hap mı kakalıyor?" dedi Lu Ağabey, homurdanarak. Gözleri çakmak çakmak olmuştu.

"Evet. Şu an düşük seviyeler arasındaki en ünlü öğrencilerden biri. Bir dükkan açıp insanları ondan hap satın almaya zorluyor. Herkes onun gibi bir insanla aynı topluluğu paylaşmaktan utanç duyuyor ve yakınıyor. Herkes ondan iğreniyor. Cennetin ve dünyanın öfkesini uyandırdı! Lu Ağabeye, adaleti uygulaması için yalvarıyorum." o gün düştüğü perişan hali hatırlayan Cao Yang'ın suratı sinirden çarpılmıştı.

Aslında Lu Ağabey az önce Cao Yang'ın söylediği hiçbir şeyi umursamıyordu. Lakin yine de, gözleri parıldadı.

"Yetiştirme üssüm şu anki seviyesine, soyduğum onca düşük seviye öğrenci sayesinde yükseldi. İnanç Cemiyetinde geçen bunca yılda nasıl olur da bir dükkan açıp millete hap kakalamayı düşünemem..." iç geçirdi ve dizini dövdü.

İçeriden gelen sesi duyan Cao Yang, ne anlam ifade ettiğinden emin olamamıştı ve şaşkın bir şekilde binaya bakmaktaydı. Sormaya cüret edemedi. Az sonra, Lu Ağabey ona intikam arayışında yardımcı olacağına dair herhangi bir güvence vermeden onu kışkışladı.

Ertesi gün şafak sökerken, Meng Hao da elinde bayrağıyla platoya doğru gitmekteydi. Ruh hali çok iyiydi. Platoya giden yolda yürümeye alışmıştı. Oraya ulaşınca, kayasının üzerine oturdu.

O görünür görünmez, platodaki diğer Yetiştiricilerin benzi soldu. Son on beş günde, Meng Hao tarafından hayattan tamamen soğuyacak şekilde işkence görmüşlerdi. Lakin buraya gelmeseler, nasıl başka öğrencileri soyacaklardı? Burası dışında başkalarını öldürmek yasaktı, bu yüzden gelmekten başka çareleri yoktu. Genelde, Meng Hao gelir gelmez dövüşmeyi bırakıyorlardı.

Ama insanların öldürme arzusu kaçınılmaz olarak artıyor, düşmanlıklar körükleniyordu. İşler yavaşlamış olsa da, Meng Hao hala kâr ediyordu.

Belirtilmesi gereken başka bir konu da, Meng Hao pazarı kurduğundan beri ölümler azalmıştı. Bunu vurgulamayı ihmal etmedi ve satış taktiklerini belirlemede konuya özel bir yer verdi.

Meng Hao, her zamanki gibi olası müşterileri belirlemeye çalışmaktaydı. Kendi kendine, bunun en iyi çalışma şekli olmadığını düşünmekteydi. Yunjie Kasabasındaki dükkan sahiplerinin hep çırakları olurdu. Bu yeni fikir aklında şekil almaya devam ederken, uzaktaki otuzlarında adam gözüne çarptı. Aşırı küstah bir görüntüsü vardı ve elinde, tıpkı Meng Hao'nun bayrağına benzeyen bir bayrak tutuyordu. Üzerine büyük harflerle birkaç karakter çizilmişti.

Hap Yetiştirme Satış Pazarı 2.

Bu adam, düşük seviyenin bir numaralı öğrencisi Lu Hong'du. Yetiştirme üssü, Meng Hao'nunki gibi üçüncü seviyeye ulaşmak üzereydi. Meng Hao adama bir kez baktıktan sonra daha da ilgi göstermedi. Meng Hao, adamın bayrağında yazanlardan pek hoşlanmasa da her işte taklitçiler olurdu.

Platodaki diğer Yetiştiriciler bir anlığına bakıştılar, sonra dövüşlerine devam ettiler. Meng Hao bir saat sonra, dövüşen iki kişiyi gözüne kestirdi. Hızla yanlarına gidip bayrağını yere dikti. Lu Hong da aynı anda yanlarına gelip kendi bayrağını dikti.

Yanlarına dikilmiş iki bayrak, dövüşenlerin soğuk terler dökmesine neden oldu. Yanlarında dikilen bu iki insanın gücü, endişelerinin temelini oluşturmaktaydı. Normalde bir tanesi bile rahatsız olmalarına yeterdi ama şu an iki kişi olmuşlardı ve gözleri dövüşenlere dikilmişti.

"Kardeş, bir şifalı hap satın almak emniyetinizi kesinleştirir," dedi Meng Hao hızlıca. "Her hap bir Ruh Taşı. Tüm müşterilerime eşit davranırım."

"Lu'nun haplarını alın, onlar da bir o kadar etkili," dedi Lu Hong diğer taraftan. Dövüşçülere bakarken, gözlerindeki cinayet vaadini gizlemeye çalışmıyordu.

İki dövüşçü korkudan tir tir titredi, kavga etme istekleri tamamen kaybolmuştu. Ruh Taşlarını çıkarıp Lu Hong'a verdiler ve tabanları yağladılar. Meng Hao homurdandı. Bu resmen soygundu ve eğer işler böyle giderse yakında, Herkese Açık Alanda kimse kalmazdı. Onun istediği şey bu değildi.

Öğleden sonraya doğru Meng Hao'nun satışları büyük oranda düşmüştü. Sabahki bir teslimat haricinde hiç satış yapamamıştı. Lu Hong yanlışı doğruyu umursamıyor, insanları satın almaya zorluyordu. Eğer almazlarsa da onlara saldırıyordu. Yakında, plato tamamen boşalmıştı.

Lu Hong kazandığı bir düzine kadar Ruh Taşına baktı. Dışarıdan kayıtsız ve umursamaz görünüyordu ama içinde heyecan fırtınaları kopuyordu.

"Bu gerçekten kârlı bir iş. Bunu daha önce düşünebilseydim, o kadar çok sayıda düşük seviyeli öğrenciyi soyduğum için dalga konusu olmazdım. Ah şu Meng Hao da burada olmasaydı, ona uyuz oluyorum." tabii ki buraya Cao Yang istedi diye değil, Meng Hao'nun işini taklit etmek için gelmişti. Şimdi tadını almış olduğundan, tekel olmak istiyordu. Gözlerinde cinayet vaadiyle Meng Hao'ya baktı.

"Birkaç gün daha güçlenme çalışması yapacağım," diye düşündü, "sonra da onu öldüreceğim."

Lu Hong'un düşük seviyeler içinde bir numaralı öğrenci olma ünü sağ olsun, ertesi gün pek az insan Herkese Açık Alana geldi. Gelenler de, önceki gün orada olmayanlardı. Bir sürü şifalı hap satın almak zorunda kaldılar. Meng Hao, Lu Hong gibi çalışmak istemediğinden tek bir satış bile yapmadı.

Meng Hao'ya baktıkça, adamın öldürme arzusu da artıyordu. Meng Hao üçüncü günün akşamında sessizce ayrılıyordu ki, Lu Hong'un arkadan gelen küstah sesini duydu. Orada bulunan tüm azınlık da duydu.

"Eğer yarın bayrağını görürsem, Yetiştirme üssünü felç ederim."

Meng Hao bir anlığına durdu. Hiçbir şey söylemedi ama gözleri soğuk bir güçle parladı. Sessizce ayrılıp, Ölümsüz Mağarasına döndü.

"Beni taklit eden sensin," dedi Meng Hao, hırçın gözlerle. "Sonra saksağanın yuvasına konan kumru gibi, benim işimi çalıyorsun. Ardından da benim Yetiştirme üssümü felç edeceğini söylüyorsun!" Lu Hong'un gözlerindeki cinayet vaadini düşünen Meng Hao, Ölümsüz Mağarasındaki ikinci odanın taştan kapısını iterek açtı. Yoğun ruhani enerji hemen dışarı sızmaya başlamıştı. Meng Hao bağdaş kurarak oturdu.

Birkaç ayın birikimi olan ruhani enerjiyi soğurdu. Şafak sökerken, parıldayan gözleri açıldı. Bir atlama yaşamıştı. Artık zirveden bir gıdım uzakta değildi, üçüncü seviyenin zirvesindeydi. Şimdi dördüncü seviyeye bir nefes kadar uzaktaydı.

Ama bu, kolay bir nefes değildi. İnsanın Yetiştirme üssü ne kadar yüksekse, ilerleme kaydetmesi de o kadar zordu, özellikle beşinci ve yedinci seviyelerde. O seviyelerde genelde tıkanıklık yaşanırdı, aşılması çok zordu. Meng Hao homurdandı, dişlerini gıcırdattı ve taşıma çantasını açıp yakın zamanda kazandığı tüm Ruh Yoğunlaştırma Haplarını çıkarmak için kendini zorladı. Sonra bakır aynanın gizemli gücüyle, o çok değerli Ruh Taşlarını kullanıp daha da fazla Ruh Yoğunlaştırma Hapı kopyaladı.

Ruh Yoğunlaştırma Hapları pek iş görmüyordu ama çok sayıda olduklarında, biraz etki sağlıyorlardı. Gerçi bu metodu her kullandığında, hapların işe yararlılığı daha da azalacaktı.

"Önce ben onu felç etmezsem, yarın beni yok edecek." tereddüt etmeden hapları ağzına atıp yuttu.

Vücudundaki ruhani enerji biraz eksikti, bu yüzden Ruh Yoğunlaştırma Hapları ayrıştığında, bedeni titremeye başladı. Yetiştirme üssünün bir taşkın gibi fışkırdığını hissetti. Beyni uğuldadı ve bilinci biraz da olsa soldu. Etraf tekrar berraklaştığında, gözleri parıldıyordu. Fakat yine de Ki Yoğunlaştırmada dördüncü seviyeye ulaşamamıştı. Dişlerini sıktı. Başka çaresi olmadığından, daha fazla Ruh Yoğunlaştırma Hapı kopyaladı ve onları da yuttu.

Bir kez, iki kez, üç kez. Beyni, sanki azgın dalgalar çarpıyormuş gibi şiddetle titredi. Sonra bir gümleme oldu ve gözleri bulanık görmeye başladı.

Büyük miktarda pislik, vücudundaki deri hücrelerinden dışarı sızmaya başladı ve sızdıkça, Meng Hao'nun görüşü daha berrak, bedeni daha temiz oluyordu. Yaklaşık bir saat sonra, gözleri göz kamaştırıcı bir şekilde parlıyordu ve zihni tamamen açılmıştı.

"Ki Yoğunlaştırmada dördüncü seviye!" Yetiştirme üssünün ulu bir nehir gibi gürüldediğini hissediyordu. Onu döndürdükçe, bir fırtınanın kükremesi gibi sesler geliyordu, korkutucu ve hayret vericiydi.

Sakin yüz ifadesiyle, son on beş günün ganimetleri olan beş uçan kılıcı, taşıma çantasından çıkardı. Hepsi Hazine Köşkünün ürünleriydi, standart üretim ve tıpatıp aynı görünüşler.

Elde ettiği bazı başka büyülü eşyalar da vardı. Derin bir iç çekti, sonra da gözlerini kapayıp meditasyon yaparak sabah olmasını bekledi.

"Cemiyete girip Yetiştirme çalışmalarıma başladıktan sonra, tek seçeneğim... Yetiştirme üssümü geliştirebilmek için başkalarını soymaktı. Lakin kimseyi incitmek istemedim. Bu yüzden de böyle bir iş kurmayı akıl ettim. Ama şimdi işim baltalandı ve felç edilmekle tehdit edildim... Bu, çok ileri gitmektir!"

Şafak söktüğünde, Meng Hao gözlerini açtı ve Ölümsüz Mağarasından ayrıldı. Yıkandıktan sonra direk platoya yöneldi.