Cennetleri Mühürlemeliyim (ISSTH) - Bölüm 13

Bölüm 13: Adam Gibi Adam Cao Yang

Xu Abla, Dış Cemiyette giyilip gezildiğinde herkesin dikkatini çeken bir kaplan postu gibiydi. Dış Cemiyet öğrencileri Meng Hao'yla birlikte yürüyen Xu Abla'yı gördüklerinde, suratlarında garip ifadeler oluştu. Bu durum, özellikle önceki gün Meng Hao'dan ilaç satın alanlar için fazlasıyla geçerliydi. Nefretler çoğaldı ama sonra içe atıldı.

Daha yüksek seviye Yetiştirme üssüne sahip olanlar ise platoda neler olduğundan haberdar değillerdi fakat yine de Meng Hao'yu tanıdılar ve onun, bulaşılmaması gereken biri olduğuna karar verdiler.

Aslında Meng Hao farkında değildi ama son iki ayda, Dış Cemiyette baya ünlü biri olup çıkmıştı.

Onun kafasındaki en önemli endişe ise, günü sağ atlatmaktı. Şu an geceydi ve pek fazla öğrenci yoktu etrafta. Olanların da en fazla yarısı, bu sahneye şahit olmuştu.

Ayağına böyle bir fırsatın kolay gelmeyeceğini ve gelse de kaçırılmaması gerektiğini fark eden Meng Hao, en alçakgönüllü mektepli laflarını kullandı. Suskun Xu Ablayı, onları birlikte görünce hem endişelenen hem de gerilen orta yaşlı adamın her çeşit şifa hapını uygun fiyattan sattığı Hap Yetiştirme Dükkanına götürdü. Aldığı hapların tekrar stoklanması aylar alacaktı.

Hatta Hazine Köşküne bile gittiler. Xu Abla kurnaz görünüşlü adama hırçın bir bakış atınca, adamın rengi soldu. Adam Meng Hao'ya gizlice bir Ruh Taşı verdi ve bakır aynayı istediği zaman geri getirip değiştirebileceğini hatırlattı. Meng Hao soğukça homurdanıp, iğrenmiş göründü ve adama aynayı çoktan kaybettiğini söyledi.

Hazine Köşkü Kardeş acı acı gülümsedi ve özür diledi. Adam ona endişelenmemesini, aynanın geçmişte de kaybolmuş olduğunu ve her seferinde iki ya da üç yıl içinde tekrar ortaya çıktığını söyledi. Meng Hao, ay ışığıyla çevrelenmiş Xu Ablanın, Doğu Dağının eteklerinde yürüyerek kendisinden uzaklaşmasını seyretti. O an, kadının aslında sanki bir çeşit Ölümsüz Tanrıça gibi inanılmaz güzellikte olduğunu ilk kez fark etmişti.

"Bu kadar soğuk olması çok kötü, diğer türlü onunla evlenmeyi düşünebilirdim." bir süre boş boş hayal kurdu, sonra birkaç kez kuru kuru öksürdü ve Ölümsüz Mağarasına geri döndü.

Gece olaysız geçti ve ertesi gün, Meng Hao şafağın ilk ışıklarının göründüğü erken saatlerde, enerjik bir şekilde platoya yollandı.

"Ki Yoğunlaştırmada üçüncü seviyenin zirvesine bir gıdım uzaklıktayım. Gerekli şifa haplarına sahip olmamam ne kötü. Şeytani Çekirdekleri ele geçirmek zor ve bunun için, çok tehlikeli olan o kara dağa gitmem gerekecek." yürürken, aklında bir fikir şekil alıyordu.

"Şu anki hedefim Ruh Taşı toplamak. Ardından, elime geçen bir sonraki Şeytani Çekirdekle birlikte, ilerleyişimde büyük bir hız artışı yaratabilirim. Eğer Ki Yoğunlaştırmada beşinci seviyeye ulaşabilirsem..." kalbi gümbür gümbür atıyordu ve gözleri beklentiyle parıldıyordu.

"Dış Cemiyette beşinci seviye olmak insanı bir çeşit lorda dönüştürür. Ve en önemlisi de, Rüzgar Yürüyüşü tekniğini kullanabilirim." Meng Hao, Wang Tengfei Ağabeyi ve onun yerden yedi inç yukarıda nasıl süzüldüğünü hatırladı ve kalbi daha da hızlı atmaya başladı.

Bir süre sonra, plato önünde belirdi ve o da ileri doğru hızlandı. Her zamanki mütevazi mektepli görüntüsünü takınıp, kayasının üzerine bağdaş kurarak oturdu.

Zamanla, önceki gün gelmemiş olanların da içinde bulunduğu Yetiştiriciler, birer birer ortaya çıkmıştı. Kan donduran çığlıkların eşlik ettiği dövüş sesleri, etrafı sardı. Meng Hao günün ilk müşterisini seçme amacıyla ortamı incelemekteydi. Herkese Açık Alanın başka bir kısmında, kalabalığın içinden dikkatle ilerleyen bir adam olduğunu fark etmedi.

Yetiştirici, etrafı kolaçan ederek yavaşça yürüdü. Gözü aniden Meng Hao'ya çarptı ve tüm vücudu titredi. Yürümeyi kesmişti.

Bu kişi, Meng Hao'nun geçen günkü ilk müşterisiydi. Meng Hao'nun, onun rakibini nasıl alaşağı ettiğine ve sonrasında nasıl çekingen bir poza girdiğine bizzat şahit olmuştu. Bugün geri döneceğini ummuyordu ama işte, Meng Hao yine buradaydı.

"Nasıl olur da yine burada olur? Kazıkçı! Sattığı mallar acayip pahalı!" Yetiştirici nefreti ve korkuyu aynı anda hissediyordu. İç çekti, ayrılmak üzereydi ki Herkese Açık Alana giren yiğit bir öğrenci gözüne çarptı.

"Bu, Cao Yang... İkinci seviyenin zirvesinde, üçüncü seviyeye ulaşmasına ramak var. Kuzeni Lu Hong, Düşük Seviye Herkese Açık Alandaki bir numaralı öğrenci. Kuzeni sağ olsun, Cao Yang insanlara kabadayılık yapıyor ve dövüştüğü rakipleri yaralamak için her türlü adi yöntemi kullanıyor. İnsanlar kızıyor ama laf etmiyor. Eğer yerinde başkası olsa, herkes toplanıp uzun zaman önce onu dövmüş olurdu. Dün burada değildi, bu yüzden her şey sorunsuz gitti. Bugün güzel bir gün olacak." Cao Yang'ın, Hap Yetiştirme Satış Pazarındaki adamı kışkırtacağından emin olan Yetiştirici, daha da yakınlaştı. İkisinden de nefret ettiği göz önüne alındığında, birbirlerine bela olmalarını dört gözle bekliyordu.

Yakınlarda dövüşmekte olanlardan bazıları Cao Yang'ı gördü ve yüz ifadeleri değişti. Bu yiğit öğrencinin öfkesine maruz kalmaktan korkup, hızlıca kenara çekildiler.

Cao Yang soğuk bir şekilde homurdandı. Uzundu, sertti ve kalıplıydı. Soğuk ve sert bakışları korkutucuydu, sanki Düşük Seviye Herkese Açık Alan onun kendi arka bahçesiydi. Bulaşmak istemediği iki veya üç kişi hariç, herkese tepeden bakıyordu. Yakın dostu Zhao Wugang'ı son zamanlarda neden göremediğini düşünüp, homurdandı. Bu konu keyfini kaçırmıştı, bu yüzden sinsice etrafta gezinip şifalı haplarını çalabileceği bir acemi öğrenci aradı.

Sonra, gözü Meng Hao'ya ve onun yanında dikilmiş koca bayrağa çarptı.

En başta pek dikkatini çekmemişti. Lakin uzaktan aynı çocuğa bakan, sinsi Yetiştiriciyi görünce ilgisi de artmıştı.

"Hadi, hadi, hızlı ol," dedi Yetiştirici, sessizce. Dövüşe katılmaktansa, kavga edenleri izlemenin çok daha ilgi çekici olduğunu şu an fark etmişti.

Belki de adamın mırıldanmaları etkili olmuştu, çünkü Cao Yang gözlerini yuvarlayıp Meng Hao'ya doğru ilerlemeye başlamıştı. İnsanlar hızla önünden çekildiler.

Meng Hao kayada, her zamanki kararlı görünüşüyle oturmuş, ilaçlarını satabileceği avlar arıyordu. Lakin ona yaklaşan Cao Yang'ı gördüğünde, hedefini gerçekleştiremeyeceğini fark etti. Kafasını kaldırdı ve adam için üzüldü.

Bu adam ona yabancı değildi. Birkaç gün önce gördüğü o saldırgan adamdı. Güçsüz mektepli Meng Hao, orada oturdu. Çekingen ve hatta biraz coşkulu bir şekilde şöyle dedi:

"Kardeş, daha açılışımızın ikinci günü. Her çeşit hap elimizde mevcuttur ve her biri dövüşte büyük fayda sağlar. Birkaç tane almak ister miydiniz?"

Cao Yang onu baştan aşağı süzdü ama Yetiştirme üssünün kuvvetini tahmin edemedi. Eğer birinin Ki Yoğunlaştırma seviyesi yedinci seviyeden düşükse, kasten ruhani enerji yaymadığı sürece, Yetiştirme üssü hareketsiz kalırdı ve ne kadar güçlü olduğunu kestirmek mümkün olmazdı. Ancak Ki Yoğunlaştırmada yedinci seviyede, diğerlerine görünür olurdu.

Bu yüzden, Meng Hao'nun seviyesini bilmesi mümkün değildi.

"Ben bir şey satın alırken, para harcamam. Tüm şifalı haplarını ve Ruh Taşlarını teslim et. Eğer oyalanırsan, boynunu kırarım." gözleri çakmak çakmaktı, ses tonu ise güçlü ve otoriterdi. Sonuçta, burası Düşük Seviye Herkese Açık Alandı ve burada herkes ona saygı duyuyordu. O, Lu Hong'un kuzeniydi. Onun bakış açısına göre, Meng Hao bir hiçti.

Meng Hao'nun ilk müşterisi, biraz ileriden neler olup bittiğini hevesle izlemekteydi.

"Onu ölümüne patakla, gebert onu!" dedi sessizce. Kendisi bile kime hitaben konuştuğundan emin değildi.

"Kardeş, bilgeler der ki, çalmak kötü bir davranıştır," dedi Meng Hao, nazikçe. "Bak, biraz beni düşün. Burada bir iş yapıyorum ama daha dükkanı bile açmadım. Daha şimdiden nasıl Ruh Taşım olsun?"

"Bilgeler mi? Bu platoda, tek bilge benim," dedi Cao Yang, Meng Hao'nun konuşmasını duyunca kendine güveni daha da artmıştı. "Eğer seni dövmek istersem, kim beni durduracak? Eğer seni dilim dilim kesmek istersem, kim bir şey demeye cüret edecek?" Meng Hao'nun korktuğunu varsayarak, içten bir şekilde gülerek ona doğru bir adım attı. Artık ona çok yaklaşmıştı ve gözleri küstahlıkla parlıyordu.

"Kardeş, seni gücendirecek hiçbir şey yapmadım. Bunu da geçtim, Herkese Açık Alanda bile değilim. Bak, sınırın dışındayım." mutsuz bir ifade takınan Meng Hao kayanın üzerinde ayağa kalkmış, mantıklı konuşmaya çalışıyordu.

"Harbiden zırvalıyorsun," dedi yiğit Cao Yang sabırsızca. "Eğer ben içeridesin diyorsam, o zaman içeridesindir." bayrağı geçti ve elini Meng Hao'ya doğru savurdu.

"Tam bir zorba!" yiğit Cao Yang'nun elinin hareketini gören Meng Hao'nun suratı değişti ve sanki farkı bir insana dönüşmüş gibi göründü. Cao Yang ileri hareket ederken, o da aynısını yaptı ve sağ avucuyla ileri doğru vurdu.

Bir gürültü patladı, sonra da Cao Yang'ın ağzından çıkan korkunç çığlığı takip eden bir kan deryası görüldü. Vücudu birkaç metre geriye uçtu, suratı hayretle dolmuştu.

Yetiştirme üssü, dün Meng Hao'nun vurduğu Yetiştiricininkinden daha yüksek seviyedeydi, bu yüzden bilincini kaybetmedi. Lakin acı vücudunu kasıp kavuruyordu. Ayağa kalkmaya uğraşırken ise Meng Hao yanında belirip, onu şiddetle tekmeleyip yere çaldı.

"Bilgeler der ki, eğer ücretini ödemeden bir şey almaya çalışırsan, ölüme davetiye çıkarırsın.

"Sana söyledim, burada bir iş yapıyorum ama daha dükkanı açmadım. Elimde hiç Ruh Taşı yok." konuşurken, Cao Yang'ı acımasızca çiğnemeye devam etti. Adam gibi adamın zavallı, cırtlak feryatları platoda yankılanıp Meng Hao'nun her bir kelimesini vurguluyordu. Yerde yuvarlanırken, elleriyle kafasını korumaya çalışıyordu. Bir süre sonra, cübbesi ayak izleriyle kaplanmıştı.

"Sana, Herkese Açıl Alanın dışında olduğumu, içinde olmadığımı söyledim," dedi Meng Hao sinirle. Adam gibi adamın çığlıkları zayıflaşmaya başlamıştı ve yakında sanki hiç çığlık atacak gücü kalmayacakmış gibi görünüyordu. İzleyen Yetiştiricilerin hepsi nefeslerini tutmuş, tüm öfkesini kusan Meng Hao'ya baka kalmışlardı. Birkaç tanesi önceki gün de buradaydı ve o gün şanslı olduklarını düşünmeye başladılar.

Durumu en iyi anlayan, şüphesiz ki dünün ilk müşterisiydi. Feryat eden Cao Yang'ı ve onun üstünde yukarı aşağı tepinen Meng Hao'nun kızgın surat ifadesini görünce, birden titremeye ve terlemeye başlamıştı. İzlemeye devam ettikçe, Meng Hao'nun gerçekten korkutucu ve tehlikeli olduğundan daha emin oldu.

Cao Yang'ın bilinci her an kapanabilecekmiş gibi görünüyordu. Ölümün gölgesi, onun üzerine düşüyordu sanki. Görüşü kararmaya başladı. Sonra titreyen sol elini havaya kaldırdı. Elinin içinde ise, bir Ruh Taşı vardı.

"Ben... Ben biraz ilaç satın alacağım!" diye haykırdı. Görünüşe göre Meng Hao'nun onu duymayacağını düşünerek, olabildiğince yüksek sesle haykırabilmek için tüm gücünü kullanmıştı.

Meng Hao, bir ayağı havadayken durdu. Hırçın surat ifadesi gitmiş, yerine masum bir mekteplininki gelmişti. Cana yakın bir gülümseme ile Ruh Taşını aldı.

"Bunu niye daha önce söylemedin?" Cao Yang'a ayağa kalkmasında yardımcı oldu ve cübbesindeki tozu toprağı silkeledi.

Yiğit bedeni sarsıldı ve korkuyla Meng Hao'ya baktı. Cao Yang, ona bakarken bu insan görünümlü şeytandan, olabildiğince uzaklaşabilmek için hemen ayrılma isteğiyle dolmuştu.

An itibariyle, dünkü Yetiştiriciyle aynı durumdaydı.

"Kardeş, haline bakıyorum da, bence bir şifa hapı sana sadece geçici bir çözüm olur." Cao Yang'ı omuzlarından tuttu. Bir anlığına duraklayıp, düşünceli göründü. "Birçok düşmanın var. Neden biraz daha fazla satın almıyorsun?"